In mijn loopbaan heb ik twee keer een Green Belt training gevolgd. De eerste keer via een online leeromgeving, de tweede keer – een aantal jaar later – opnieuw, maar dan in de vorm van een fysieke training. Twee totaal verschillende leerervaringen, die mij een helder referentiekader gaven. Maar wat werkt nu het beste als je effectief wilt leren en je persoonlijk wilt ontwikkelen binnen Lean Six Sigma?
Fysieke training biedt meer interactie, verdieping en directe feedback, terwijl online training vooral scoort op flexibiliteit en zelfstandigheid. In deze blog deel ik mijn ervaringen en pluizen we de belangrijkste verschillen uit tussen online en fysieke Green Belt training. Zo kun jij beter bepalen wat het beste past bij jouw leerstijl, carrière doelen en leerdoelen.
Online Green Belt training: flexibel, maar een tikje vrijblijvend
Mijn eerste Greenbelt training volgde ik volledig online. Dit was een online leermodule. En dat bracht zeker voordelen met zich mee. Ik kon leren in mijn eigen tempo, waar en wanneer het uitkwam. Soms gewoon ’s avonds op de bank, of snel even een hoofdstuk doornemen in de trein. Het online portaal werkte goed en ik kon altijd even terugbladeren naar eerdere modules als ik iets wilde opfrissen. Dat vond ik echt een meerwaarde. Het was dus geen teams-achtige corona toestand waarbij je een hele dag naar iemand achter je beeldscherm moet luisteren, maar meer een leer omgeving.
Daarnaast zaten er oefentoetsen bij elk onderdeel, wat hielp om de stof te checken. Maar eerlijk is eerlijk: als je weinig zin hebt, is het wel erg makkelijk om op de knop “toon antwoord” te drukken en door te klikken. Het nodigt niet altijd uit tot écht nadenken of verdieping. Het is een beetje zoals die goede voornemens om Spaans te leren met DuoLingo – het begint fanatiek, maar na een tijdje...
Online: minder interactie, minder diepgang
Wat me het meeste tegenviel aan de online training, was het gebrek aan echte interactie. Je kunt niet even snel een vraag stellen, sparren met een trainer of leren van anderen.
Als ik iets niet begreep, moest ik op zoek naar andere bronnen op het internet. Dat kostte tijd, leidde soms tot verwarring, en voelde inefficiënt. Zeker als je weet dat een trainer je in een fysieke les met één simpel voorbeeld op het juiste spoor kan zetten.
Ook miste ik het groepsgevoel. Geen verhalen van medecursisten, geen herkenning, geen samen oefenen of lachen om dezelfde Lean-termen die ineens heel abstract klinken. Dat maakt het leerproces toch wat eenzamer. En hoewel de training goedkoper was dan een fysieke variant, voelde het leerresultaat ook iets “lichter”.
Fysieke Greenbelt training: leren door te doen én van elkaar
Een paar jaar later volgde ik opnieuw een Greenbelt training – dit keer fysiek. Wat een verschil! Je zit acht dagen lang met een groep mensen in een lokaal, je leert, oefent, bespreekt, lacht en groeit samen.
Het grootste voordeel vond ik het direct toepassen van de theorie. We deden workshops waarin we met visgraatdiagrammen en value stream maps aan de slag gingen. Geen PowerPoint-overload, maar gewoon met stiften en flipovers werken aan échte voorbeelden. Doen = begrijpen. Later begreep ik van andere dat dit sterk verschilt per opleiding instituut. Er zijn ook fysieke opleidingen die wel veel PowerPoint presentaties gebruiken en beperkt oefenen met de theorie. Bij mij was het “doen zeker 40% van de training het geval. Let hierbij wel op bij je keuze.
Daarnaast leer je onwijs veel van elkaar. De verhalen van mijn medecursisten waren goud waard. Iedereen bracht zijn of haar praktijkervaring mee en dat gaf context aan de theorie. Je hoort hoe Lean in verschillende sectoren wordt toegepast, waar mensen tegenaan lopen en hoe ze dat oplossen. Dat is kennis die je niet uit een module haalt.
Interactie als leerversterker
Wat ik ook ontzettend waardevol vond, was de onderlinge interactie. Je leert samen, helpt elkaar en bouwt echt iets op. Het leukste moment? Toen we met z’n twaalven ons certificaat kregen, samen op de foto gingen en daarna een gezellige borrel hielden om het te vieren. Dat is het soort herinnering dat je bijblijft – en het geeft je ook een netwerk om op terug te vallen.
Maar fysiek leren heeft ook z’n uitdagingen
Natuurlijk is een fysieke training niet alleen maar rozengeur en manilla-stiften. Je moet er fysiek naartoe reizen, vaak op vaste dagen, wat lastig kan zijn naast een drukke baan. Bovendien ben je een hele dag “offline”, wat het moeilijk maakt om niet stiekem toch even je mail te checken tijdens de koffiepauze. Gelukkig was daar in mijn training ook begrip voor. Ook kon ik een gemiste dag flexibel inhalen bij een andere groep. Dat was fijn geregeld, maar het vraagt wel wat meer planning en aanwezigheid. En ja – het is vaak duurder dan de online training.
Wat heeft mij het meeste opgeleverd?
Als ik kijk naar wat ik er zelf aan heb overgehouden, dan is het antwoord simpel: de fysieke training. Ik begreep de stof pas écht toen ik ermee ging oefenen, erover ging praten en het zag gebeuren in de praktijk. De online training was een mooie eerste kennismaking, en ik heb er nog geregeld op teruggegrepen als naslagwerk. Maar ik leerde pas echt met het toepassen van de theorie.
Ik zeg altijd: “Voordoen, samen doen, zelf doen.” En dat is precies wat deze fysieke training mij gaf.
Dus: de Green Belt training online of fysiek volgen?
Het hangt er helemaal vanaf wat je wilt bereiken. Wil je vooral kennis opdoen, op je eigen tempo, zonder verplichtingen? Dan is een online Green Belt training een prima keuze. Zeker als je goed bent in zelfstudie en het meer is voor kennis dan kunde.
Wil je daarentegen de theorie echt begrijpen, ermee oefenen, leren van anderen en het zelf gaan toepassen? Dan raad ik je absoluut aan om voor een fysieke training te kiezen. De diepgang, de praktijkervaring en de interactie zorgen voor een stevig fundament waar je jaren mee vooruit kunt.
