Elke oplossing heeft zijn eigen sterke en zwakke punten. Om toch een verantwoorde afweging te kunnen maken uit verschillende oplossingsrichtingen stel je een matrix op, waardoor de sterke en zwakke punten van elke oplossing in één oogopslag zichtbaar worden.
Het opstellen van een selectiematrix doe je met een groep belanghebbenden. Zorg wel dat je het grote aantal alternatieven eerst met de N/3 methode of de Effort/Benefit Matrix tot hooguit zeven hebt teruggebracht.
Doel van de selectiematrix
Het doel van de selectiematrix is alternatieve oplossingen tegelijk vergelijken op basis van een aantal evaluatiecriteria.
Selectiematrix aanpak
- Stel een representatieve (niet te grote) groep deelnemers samen, op wier oordeel je kunt vertrouwen
- Bepaal de vitale criteria (maximaal zes) waaraan je elke oplossing wilt toetsen en spreek eventueel
een wegingsfactor af (must have, wanna have, bonus). Beslissers os de sponsor(s) bepalen uiteindelijk de (zwaarte van) de criteria - Teken een matrix met de alternatieven op een as en evaluatiecriteria op de andere as
- Laat elke deelnemer zijn rapportcijfer (schaal 1 op 5) voor elk criterium geven. Bediscussieer de cijfers in de groep en noteer het gezamenlijk resultaat (vermenigvuldigd met de wegingsfactor) in de matrix
Synoniem en alternatief van de selectiematrix
Uitgebreid praten we over een oplossingenselectiematrix. In het Engels: Solution Selection Matrix. Een specifieke vorm is de Pugh matrix die je vooral in Design projecten tegenkomt. Bedenk dat dergelijke matrices breed ingezet worden, zoals bij projectselectie. Denk ook aan de Oorzaak & Gevolg Matrix (Analyse) eerder in dit boek, als toepassing van een selectie.
Duur van het invullen van de selectiematrix
Het invullen van een selectiematrix duurt gauw een (paar) uur. De presentatie kan in vijf minuten tot een (paar) uur.
Voorbeeld van een selectiematrix
Hieronder een voorbeeld van een Engelstalig sjabloon om oplossingen te selecteren.
